Osnovna kriminalistička načela 
Vrsta: Seminarski | Broj strana: 12 | Nivo: Fakultet za pravne i poslovne studije

1.Uvod
Kriminalistika izgrađuje osnovne postavke i opšta pravila postupanja, koja bi trebala da posluže za usmeravanje rada subjekata antikriminalne prakse. U drugom procesu praktične primene kriminalistika je izgradila svoja osnovna načela koja služe za usmeravanje rada u svim kriminalističko taktičkim situacijama u postupku otkrivanja i dokazivanja krivičnog dela, kako prilikom primene kriminalističko – taktičkih, kriminalističko – tehničkih, krinialističko – operativnih radnji i mera i radnji i mera kriminalističke metodike, koja sintetizuje i konkretizuje znanja navedenih disciplina u odnosu na razjašnjavanje i dokazivanje pojedinog krivičnog dela, tako i prilikom primene istražnih radnji. Kao osnovna načela kriminalističkog rada mogu se istaći sledeca načela:
načelo zakonitosti
načelo objektivnosti
načelo brzine i operativnosti
načelo metodičnosti i planiranja
načelo kritičnosti i samokritičnosti
načelo temeljitosti i upornosti
načelo jedinstvenog rukovođenja
načelo koordinacije i saradnje
načelo čuvanja sližbene tajne
načelo međunarodne saradnje
načelo humanosti
_______________________
1. Dr. Mićo Bošković, Osnovi Kriminalistike, Fakultet za pravne i poslovne studije, Novi Sad 2008, strana 15
2. Mr. Milan Žarković, Kriminalistika, Beograd 1999, strana 22
4
2. Načelo zakonistosti
Načelo zakonitosti, postavlja pred organe sprečavanja, otkrivanja, rasvetljavanja i dokazivanja kriminaliteta, zahtev da u svom radu strogo i dosledno poštuju pozitivne zakonske propise. Od njih se traži da prilikom obavljanja funkcija vode računa o granicama svojih prava i obaveza, da preduzimaju radnje i primenjuju sredstva koja će u svakom trenutku imati odgovarajući pozitivno pravni osnov. On se nalazi u pojedinim odredbama Ustava R.S. a detaljnije je razrađen u zakonu o krivičnom postupku, krivičnim zakonima ( savezni, republički ), Zakonu o unutrašnjim poslovima. Insistiranje na doslednoj primeni načela zakonitosti je od posebnog značaja kod radnji kojima se građanima ograničavaju ili oduzimaju sloboda i prava garantovana ustavom ( lišenje slobode, upotreba sredstava prinude, ulazak u tuđi stan i druge prostorije ), odnosno čijim se preduzimanjem obezbeđije činjenični osnov za utvrđivanje krivične odgovornosti određenog lica i presuđenje krivične stvari ( istražne radnje ).
3. Načelo objektivnosti
Preduzimanje kriminalističkih mera i radnji, otkrivanja, rasvetljavanja i dokazivanja krivičnog dela mora da ima uvek jedan isti cilj – potpuno i istinito utvrđivanje činjeničnog stanja. Ostvarenju ovog cilja doprinosi pravilan izbor kriminalističkih mera i radnji, mesta, vremena i načina njihovog preduzimanja, a takođe, i postupanja službenog lica koje je lišeno pristrasnosti, sujete i ličnih stavova.
Drugačiji pristup može dovesti do neuspeha u radu, di nepravilnih i nezakonitih odluka. Primena odgovarajućih kriminalističkih metoda i sredstava zahteva staložen i odmeren odnos prema ljudima čija se delatnost ili ponašanje razjašnjavaju. Ispravan pristup u radu na rasvetljavanju događaja ne sme favorizovati nijednu verziju o njegovog uzroku, toku i učešću određenih lica u njemu. Opreznost u donošenju zaključaka je natočito važna u početnim fazama rada, odmah po saznanju da postoji sumnja o učinjenom krivičnom delu, odnosno određenom licu kao učiniocu. Službeno lice koje primenjuje metode i sredstva kriminalistike je dužno da sa jednakom pažnjom i uvažavanjem utvrđuje sve činjenice bitne za razjašnjenje dela.

---------- OSTATAK TEKSTA NIJE PRIKAZAN. CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU. ---------- 

www.maturski.org 

 

MOŽETE NAS KONTAKTIRATI NA E-MAIL: [email protected]